۱۳۹۰ بهمن ۲, یکشنبه

گویی شیران خفته سرزمین من قصد بیداری ندارند!


کشور من جاییست که خبردار و پرچم و فحش های زیر لب نامش ۸ سال دفاع مقدس است، کشور من جاییست که عده ای ساندیس میخورند و عده ای باتوم ، کشوری که سگ کشی و آدم کشی در ان هیچ فرقی با هم ندارد ، کشوری که بوی تعفن خیانت وحسادت و رذالت در جای جای ان به چشم میخورد و به گوش میرسد کشوری که روزی شهره خاص و عام بود و حال تبدیل به فروشگاه انسان و تبدیل آنان  به حیواناتی چون سپاه و بسیج و بیت ولایت شده ، در سرزمین که روزی لاله سرخ در بیابانهایش دمیده و شکفته میشود اینک میبایست به دنبال گیاه خون خوار در بوستانش باشی و ۲ چشم قرض بگیری و از خود مراقبت کنی در برابر همه چیز و همه کس، حتی برادر ت ،چه کسی مقصر است و به لجن کشیده این چنین اعتقاد و باور را؟
بد و بدتر! کشوری که در ان اگر ارز بالا برود پیامک های ان فیلتر میشود، اگر بنزین گران شود تن فروشی و فقر ارزان میشود، اگر تحریم شود دنیا را تهدید میکند ،  و اگر غمگین شود دنیا را نیز با خود غمگین میکند
کشور من جاییست جلوی چشم رستم سهراب جان میدهد ،
دوستی گفت :کشور من جاییست که اگر روزه خودت را بخوری جریمه میشی ولی اگر رای مردم را بخوری رییس جمهور میشی ، اگر زنا کنی سنگسار میشی ولی اگر تجاوز کنی سردار میشی،
چک برگشتی داشته باشی میشی کلاهبردار ولی پول نفت رو ببخشی به فلسطینیها میشی رهبر ،
با بدبختی مدرک بگیری میشی راننده تاکسی ولی جعل کنی میشی وزیر کشور،
شکایت کنی کشته میشی ولی بکشی درجه میگیری ،
کشوری که مریض در ان از دکترش متنفر است و خواهان بریدن نفسش است
اینجا کشور من، ایران است!!
با سپاس
علی آذری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر