۱۳۹۲ خرداد ۴, شنبه

زیباترین عکس های چاپ شده از زیبا دختر ایرانی ( گلشیفته فراهانی )

گلشیفته فراهانی بر روی فرش قرمز جشنواره کن 1

تقاطع: My Sweet Pepperland، تازه‌ترین فیلم گلشیفته فراهانی، بازیگر ۲۹ ساله‌ی ایرانی سینمای جهان، روز چهارشنبه (۲۲ می-۱ خرداد) در هشتمین روز از جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد.

گلشیفته فراهانی، در این فیلم که توسط هنر سلیم، کارگردان کرد عراقی، ساخته شده، نقش گوند (Govend)، یک معلم جوان کرد را بازی می‌کند که در یک روستای مرزی میان ایران، عراق، و ترکیه فرهنگی متفاوت از فرهنگ روستاییان را سنتی می‌کند و به همین خاطر از سوی آن‌ها و از جمله دوازده برادرش طرد شده است. در سوی مقابل، باران (کورکماز ارسلان)، پلیس شهر اربیل قرار دارد که یک قهرمان مستقل جنگ است و او نیز با مشکلات مشابهی چون گوند، در برخورد با روستاییان روبه‌رو است. این دو وارد یک ماجرای عشقی می‌شوند که در این روستای بدون قانون، برای‌شان بی‌خطر نیست.

My Sweet Pepperland، ششمین فیلم بلند گلشیفته فراهانی، پس از ترک ایران در سال ۲۰۱۰ و دومین هم‌کاری مشترکش با هنر سلیم، کارگردان عراقی‌الاصل مقیم فرانسه به شمار می‌رود. او پیش‌ از این نیز در سال ۲۰۱۱، در فیلم Si tu meurs, je te tue به کارگردانی همین کارگردان ایفای نقش کرده بود. تازه‌ترین هم‌کاری مشترک این دو، در بخش نگاه ویژه جشنواره کن به نمایش درآمده است.

شصت‌و‌ششمین جشنواره‌ی فیلم کن، از روز چهارشنبه‌ی گذشته (۲۵ اردیبهشت-۱۵ می) در شهر بندری کن در جنوب فرانسه آغاز به کار کرد و تا شش روز دیگر (۲۸ می-۷ خرداد) ادامه خواهد داشت.

به غیر از فیلم “گذشته” به کارگردانی اصغر فرهادی که با تهیه‌کننده‌ی فرانسوی در بخش مسابقه‌ی جشنواره کن حاضر شده، فیلم «دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند» اثر محمد رسول‌اف نیز در بخش «نگاه ویژه» این جشنواره معتبر جهان به نمایش درخواهد آمد.

تصاویر حضور گلشیفته فراهانی و دیگر عوامل فیلم (My Sweet Pepperland) را بر روی فرش قرمز فستیوال کن ببینید. تصاویر مربوط به صحنه‌هایی از بازی گلشیفته فراهانی در این فیلم نیز برای شما انتخاب شده است.

قابل توجه کاربران محترم:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

هموطن فریاد بزن اما بی صدا

با درود به هم میهنان مهربانم
ایرانیان مهربانان این رژیم برای سر پا نگاه داشتن خویش دست به هر کاری میزند وما تاکنون از مبارزه مسلحانه تا مبارزه سکوت را با این رژیم دست نشانده اجانب که بر مام میهن دست انداخته است.را تجربه کرده ایم حال بیائیم مبارزه منفی ویا مبارزه جدیدی که برای یک بار هم شده نشان دهیم ما همه با هم هستیم وبرای این کار روزی را مشخص کنیم وهیچکس از خانه بیرون نرود.ودر سر کوچه ها یک شمع یا آتشی برپا کنیم در شب قبلش ببینیم چه نیروئی داریم وچه نیروئی میگیریم.چرا یک بار دست به یک اعتصاب سراسری نمیزنیم ودر خانه هایمان نمی مانیم.تا معلوم شود که چه کسی مزدور است وچه کسی خودی است پس باید یک روز را مشخص کرد و به مبارزه منفی روی آورد.استفاده نکردن مردم از وسائل ترددی در جامعه نرفتن دانشجویان ودانش آموزان در سر کلاسها.استفاده نکردن از مترو واتوبوسها .نخریدن طلادر وبازار بورس و هزارن راه حل دیگر ..اعتصاب سراسری تنها راه چاره است. تمام کسانی که در این مدت ۳۳ سال سابقه مخالفت با رژیم جنایتکار آخوندی را دارند خوب می دانند که رژیم برای خفقان و سرکوب مخالفانش دست به هر کار و عملی میزند تا بتواند چند صباحی بیشتر بر این عرسه حکم روایی کند و وقت بخرد تا اموال و غنائم مملکت را به تاراج ببرد، اما چیزی که همیشه رژیم از آن ترس و هراس دارد، فعالیت آزادیخواهان در فضای مجازی است که برای جلوگیری آن دست به فیلتر و هک کاربران اینترنتی می زند اما کاربرد این مساله فقط در ایران سازنده است, چون مردم دسترسی به اینترنت آزاد و بدون فیلتر و با صورت بالا را ندارند، و اگر وبلاگ نویس معترضی موفق شود در همین فضای نا متعادل و نابرابر دست به مبارزه بزند عاقبتش همچون روژین محمدی و سیامک مهر و خیلی دیگر از معترضان به حبس و بازجویی و شکنجه محکوم می شود، اما این راه کار زیاد دوام نیاورده و از طریقی دیگر فعالان اعتراض خود را به جمهوری اسلامی نشان می دهند همچون شعار نویسی به روی دیوار یا پول و یا معابر عمومی… نظامی که با ظلم و زور بر سر پا مانده یقین بدانید که دوام نخواهد آورد و رفتنی است چه زود و چه دیر، اما مساله اینجاست که تا قبل از رفتنش چه بلاها و تعارض هایی بر سر نسل خود انجام دهد و در این میان مهرهای ضعیف شکنجه و عذاب می بینند و متاسفانه به دست فراموشی سپرده می شوند چون مردم حافظه ای ضعیف و کوتاه مدت دارند در نتیجه بی اعتمادی و سست عنصری و بی تفاوتی نسبت به مسائل کشور به وجود آمده و کسی دست به اعتراض نمی زند و در انتظار معجزه می نشینند چون از خون دادن در این راه خسته و رنجیده شدند… یکی از راههای که اثبات شده که در طولانی مدت و برخی موارد کوتاه مدت جواب می دهد همان روشی است که رژیم دست به آن زده و انجام می دهد، همچون ضرب المسلی قدیمی که گر خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو،
بله رژیم از این نقطه ضعفه مردم سوء استفاده کرده و به آنها ضربه می زند، اما راه دفع این استراتژیک چیست؟ سکوت بله جواب سکوت یا همان فریاد بی صدا است
همچون فریاد زیر آب که بی رنگ اما تاثیر گذار است ، سکوت نه در مقابل عمل رژیم سکوت در انجام اعمال روزانه، سکوت در مسائل اجتماعی خرید واگذاری پول به بانکها واریز نکردن پول آب و برق و گاز… در تماشا نشدن تلوزیون رژیم, سکوت در همه چیز و همه کس، وقتی سکوت جامعه را فرا بگیرد رژیم و عوامل آن از تعادل مغزی خارج شده و عجولانه ممکن است دست به هر کاری بزنند… و این موفقیت است که با سکوت راهش هموار می شود و براندازی سهل و آسان می گردد، شاید خود شما به این مساله توجه کرده باشد که وقتی در جواب سوال شما شخص مقابل سکوت اختیار می کند خشم تمام وجود شما را در بر می گیرد، حال همین مساله را می توان بر ضد خود رژیم استفاده کرد و این مساله یعنی سکوت سرکوب ندارد و آنوقت جامعه از بیرون و داخل دچار فاجعه می شود و تغییر به راحتی صورت می گیرد، برای یک لحظه خود را به جای آن زندانی سیاسی بگذارد که به خاطر گرفتن حق آزادی برای مردم سرزمین خود حال در سیاهچال رژیم شکنجه و عذاب می کشد آنوقت به خود این اجازه را خواهید داد که با رژیم مخالفت کنید و بر خیزید و حق خود را از چنگال خونی رژیم و رهبر آن بیرون بکشید و تا به پایان نرسیدن آن یک لحظه آرام نگیرد اما با سکوت
شعار ما برای به زیر کشیدن ضحاک زمان تنها سکوت است و فریاد بی صدا

سرنگون باد رژیم اشغالگر اسلامی حاکم بر ایران…زنده بادآزادی برابری ودمکراسی

با تشکر از شما و به امید ایرانی آباد و آزاد
علی آذری